აფხაზეთი, ტკივილიდან ნდობის ხიდამდე – ფილმის „აფხაზეთი მე ვარ“ მეშვიდე ნაწილის ემოციური პრემიერა !
2025 წლის 19 დეკემბერს, სოხუმის სახელმწიფო დრამატულმა თეატრმა უმასპინძლა მოვლენას, რომელმაც კიდევ ერთხელ გააცოცხლა ქართული საზოგადოების ყველაზე ცოცხალი ტკივილი და, ამავდროულად, გააჩინა ხვალინდელი დღის იმედი.
გაიმართა ფილმების ციკლის – „აფხაზეთი მე ვარ“ მეშვიდე ნაწილის პრემიერა, რასაც თან ახლდა პროექტის „მშვიდობის ელჩები ქვეყნის მომავლისათვის“ ფარგლებში გამართული დაჯილდოების საზეიმო ცერემონია.
ემოციური მუხტი და საზოგადოებრივი ერთობა :
თეატრის დარბაზში გუშინ საღამოს სრულიად განსხვავებული ატმოსფერო სუფევდა. იქ შეიკრიბა ქართული საზოგადოების გამორჩეული ნაწილი : ინტელიგენციის წარმომადგენლები, ვეტერანები, ახალგაზრდები და ადამიანები, რომელთა ბიოგრაფიაც განუყოფლად არის დაკავშირებული აფხაზეთთან.
ფილმის ჩვენება არ ყოფილა მხოლოდ კინემატოგრაფიული აქტი – ეს იყო კოლექტიური მეხსიერების გაცოცხლება, სადაც ყოველი კადრი და ყოველი ისტორია მაყურებლის გულამდე აღწევდა.
დარბაზში ტრიალებდა ის უხილავი, თუმცა მკაფიოდ საგრძნობი პოზიტიური ენერგია, რომელიც მხოლოდ სიმართლისა და დიდი ჰუმანიზმის გარშემო გაერთიანებულ ადამიანებს შეუძლიათ შექმნან.
ფილმმა „აფხაზეთი მე ვარ“ კიდევ ერთხელ დაგვანახვა, რომ აფხაზეთი არ არის მხოლოდ გეოგრაფიული წერტილი, ან წარსულის მოგონება – აფხაზეთი თითოეული ჩვენთაგანის იდენტობის განუყოფელი ნაწილია.
სახელმწიფოებრივი ხედვა და ვეტერანთა ღვაწლი :
ღონისძიების ოფიციალურ ნაწილში შეკრებილებს სიტყვით მიმართა ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახურის ხელმძღვანელმა, გენერალმა კობა კობალაძემ.
კობალაძის გამოსვლაში ხაზგასმული იყო მადლიერება იმ ადამიანების მიმართ, ვინც ამ ისტორიულ მეხსიერებას უფრთხილდება.
კობა კობალაძე : „საღამო მშვიდობისა, წმინდა ნიკოლოზი იყოს შემწე თქვენი, თქვენი ოჯახებისა და სრულიად საქართველოსი. ჩემთვის ეს არის საპატიო მისია. მე ვნახე თქვენ მიერ შექმნილი ფილმი და მინდა დიდი მადლობა გადავუხადო მის შექმნაში მონაწილე ყველა პირს, მათ შორის მაყურებელსაც, რომელიც ამ ემოციის თანაზიარია.
მინდა წარმატებები გისურვოთ ამ დიდ და უაღრესად მნიშვნელოვან საქმეში, რასაც ჩვენი საერთო ისტორიის შენარჩუნება ჰქვია“.
გენერალმა კობალაძემ აღნიშნა, რომ მსგავსი პროექტები საძირკველია იმ სულიერი სიმტკიცისა, რომელიც ქვეყანას წინსვლისთვის სჭირდება.
თაობათა კავშირი და ნდობის აღდგენის ფორმულა :
განსაკუთრებით ემოციური და შთამბეჭდავი აღმოჩნდა აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის განათლებისა და კულტურის მინისტრის, ბექა ღვაჩლიანის სიტყვა.
მინისტრმა ყურადღება გაამახვილა იმაზე, თუ რამხელა პასუხისმგებლობაა აფხაზეთის თემაზე საუბარი იმ თაობისთვის, რომელსაც ომი და უშუალო ცხოვრება იქ არ ახსოვს.
ბექა ღვაჩლიანი : „რთულია კომენტარი გავაკეთო იმის შემდეგ, რაც ამ ფილმში ვიხილე. მე ამის უფლებას არც ვაძლევ საკუთარ თავს, რადგან ასაკიდან გამომდინარე, არ მახსოვს ჩემი წილი აფხაზეთი. აქ ესწრებით ადამიანები, რომლებსაც ფილმში ნაჩვენები ისტორიები უშუალოდ აფხაზეთში გაქვთ გამოვლილი. თქვენ ყველაზე კარგად გაქვთ გააზრებული ის მძიმე შედეგები, რაც ამ კონფლიქტმა მოგვიტანა.
თუმცა, როცა ჩვენ ვსაუბრობთ ნდობის აღდგენაზე, უმნიშვნელოვანესია, მათ შორის მსგავსი პროექტებით ვუამბოთ სხვებსაც, თუ რა მიმართულებით შეგვიძლია მათთან ერთად დგომა და ამ პროცესში ჩართვა. ამ ისტორიებს რომ ვუსმენთ, ვხედავთ, თუ როგორი გამორჩეული ადამიანები და ღირსებით სავსე პიროვნებები გვყავდა, ადამიანები, რომლებიც იმ ომშიც კი არ არჩევდნენ, ვინ იყო აფხაზი და ვინ ქართველი და ერთნაირად ზრუნავდნენ ყველაზე. სწორედ ასეთი ადამიანები არიან ჩვენი ხიდი ნდობის აღდგენისა და საერთო მომავლისაკენ“.
მშვიდობის ელჩები : ხვალინდელი დღის საყრდენი !
საღამოს კულმინაცია გახლდათ დაჯილდოების ცერემონია – „მშვიდობის ელჩები ქვეყნის მომავლისათვის“. ეს ტიტული გადაეცათ იმ ადამიანებს, რომელთა ყოველდღიური საქმიანობა, შემოქმედება თუ საზოგადოებრივი აქტივობა მიმართულია მშვიდობის მშენებლობისა და ხალხთა შორის ნდობის აღდგენისაკენ.
ფილმი „აფხაზეთი მე ვარ“ არ არის მხოლოდ დოკუმენტური ქრონიკა – ეს არის ჰუმანიზმის მანიფესტი.
ფილმის მეშვიდე ნაწილში ნაჩვენები ბედისწერები კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ ომის ქარცეცხლშიც კი შესაძლებელია ადამიანობის შენარჩუნება. სწორედ ეს გადარჩენილი ადამიანობაა ის ერთადერთი ენა, რომლითაც ქართველებმა და აფხაზებმა კვლავ უნდა ისაუბრონ.
სოხუმის თეატრში გამართული საღამო იყო დასტური იმისა, რომ დრო ვერაფერს აკლებს ჭეშმარიტ ღირებულებებს. სანამ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც მზად არიან საკუთარი ტკივილი ნდობის ხიდად აქციონ, მანამ „აფხაზეთი მე ვარ“ იქნება არა მხოლოდ ფილმის სათაური, არამედ თითოეული ჩვენგანის შინაგანი მდგომარეობა.
პრემიერამ კიდევ ერთხელ დაგვანახვა – გზა სოხუმისკენ გადის არა იარაღზე, არამედ გულწრფელობაზე, საერთო ისტორიების გააზრებასა და იმ დიდ ჰუმანიზმზე, რომელიც ფილმის ყოველ კადრში იგრძნობოდა.
ფოტოკოლაჟი :
ირაკლი კერესელიძე, ქეთი ხომერიკი
,,GEO NEWS”
