ექსკლუზივი : სისტემური „ომერტა“ და წართმეული მემკვიდრეობა – როგორ იბრძვის მარტოხელა ქალი კლანური დანაშაულის წინააღმდეგ წალენჯიხაში
როცა სამართალი „კომაშია“ ?
საქართველოში საკუთრების უფლება კვლავ რჩება იმ აქილევსის ქუსლად, რომელზეც დემოკრატიული ინსტიტუტები ფეხს იტეხენ.
,,GEO NEWS” ბოლო თვეების განმავლობაში, აქტიურად აშუქებს მიწის მიტაცებისა და საგამოძიებო უწყებების გულგრილობის ფაქტებს. ჩვენი მკითხველისთვის უკვე ცნობილია სიღნაღის რაიონული პროკურატურის სკანდალური საქმე, სადაც პროკურორი მიშიკო ჯანგულაშვილი, ჩვენი დამფუძნებლის ოჯახის კუთვნილი მიწის საქმეზე, ფაქტობრივად, „მძინარე მზეთუნახავის“ რეჟიმში იმყოფება, რითაც ხელს უწყობს თაღლითებს.
თუმცა, როგორც აღმოჩნდა, სიღნაღი გამონაკლისი არ არის. ეს „სისტემური ძილი“ და დანაშაულებრივი გულგრილობა მეტასტაზივით არის მოდებული მთელ ქვეყანას.
ჩვენი ჟურნალისტური გამოძიების კვალდაკვალ, რედაქციას კიდევ ერთი დაზარალებული – ქალბატონი ნინო სამუშია დაუკავშირდა.
მისი ისტორია წალენჯიხის რაიონის სოფელ ლიაში ვითარდება, თუმცა სცენარი თითქმის იდენტურია :
გარდაცვლილი ძმა, მემკვიდრეობის მოლოდინში მყოფი ჭირისუფალი და, და მეზობლები, რომლებმაც 90 – იანი წლების ბნელი პერიოდის გაყალბებული დოკუმენტებით, ხელში ჩაიგდეს სხვისი ქონება. უფრო მეტიც, ქალბატონი ნინო, დღეს რეალური საფრთხის წინაშეა – მას ემუქრებიან, ავიწროებენ და საკუთარ ფუძეზე ფეხის დადგმას უკრძალავენ.
პოლიცია და პროკურატურა კი, ტრადიციულად, დუმს….
ეს არ არის მხოლოდ ერთი ოჯახის ტრაგედია – ეს არის დიაგნოზი სისტემისა, რომელიც ძალადობას ახალისებს.
გთავაზობთ ექსკლუზიურ ინტერვიუს, ექიმთან, ქალბატონ ნინო სამუშიასთან :
„მე ჩემი ძმის სულისთვის ვიბრძვი, მათ კი მიწა უნდათ…“
-ქალბატონო ნინო, მადლობას გიხდით, რომ გამბედაობა მოიკრიბეთ და დაგვიკავშირდით. ჩვენ ვიცით, რომ რთულ ფსიქოლოგიურ წნეხში ხართ. მოდით, თავიდან დავიწყოთ. რა აკავშირებს თქვენს ოჯახს სოფელ ლიასთან და როდის დაიწყო ის კოშმარი, რომელშიც ახლა ცხოვრობთ ?
-მადლობა თქვენ, რომ არსებობთ და რომ არა თქვენი პუბლიკაციები სიღნაღის პროკურატურის ამბებზე, ალბათ, ვიფიქრებდი, რომ მარტო ვარ ამ ჭაობში.
სოფელი ლია ჩემი ფესვია, ჩემი მშობლებისა და ჩემი ძმის სახლ-კარი. ეს არ არის უბრალოდ მიწის ნაკვეთი, ეს არის ისტორია. ყველაფერი აირია და თავდაყირა დადგა ჩემი ძმის გარდაცვალების შემდეგ. სანამ ის ცოცხალი იყო, თითქოს ერიდებოდნენ, ან დროს ელოდებოდნენ. როგორც კი ძმა დავკრძალე და კანონიერი მემკვიდრეობის პროცედურები დავიწყე, აღმოჩნდა, რომ თურმე საკუთარ ეზოში სტუმარიც აღარ ვარ.
-თქვენ ახსენეთ მეზობლები, რომლებიც დღეს მუქარაზე არიან გადასულები. კონკრეტულად რას გედავებიან და რა სქემით მოახერხეს თქვენი ქონების მითვისება ?
–ეს არის კლასიკური თაღლითობა, რომელიც, სამწუხაროდ, საქართველოში „აპრობირებული“ მეთოდია. საუბარია უშუალო კარის მეზობლებზე. როცა საჯარო რეესტრში მივედი საბუთების მოსაწესრიგებლად, აღმოჩნდა, რომ ჩემი ოჯახის კუთვნილი მიწის დიდი ნაწილი მათ სახელზეა რეგისტრირებული.
საიდან ? როგორ ? ამოტივტივდა 1990 – იანი წლების გაურკვეველი, ხელით ნაჯღაბნი, გაყალბებული დოკუმენტები. ე.წ. „მიღება-ჩაბარების აქტები“, რომლებიც, არც არქივში იძებნება წესიერად და არც რეალურ ფაქტებს ეფუძნება. ისარგებლეს იმით, რომ 90 – იანებში ქაოსი იყო, მამაჩემი და ჩემი ძმა პატიოსანი ხალხი იყვნენ და არ ფიქრობდნენ, რომ მეზობელი ღობეს გადმოწევდა და ქაღალდზე სახლს გადაიფორმებდა. მათ ეს საბუთები წლების განმავლობაში „თაროზე“ ჰქონდათ შემოდებული და როგორც კი ჩემი ძმა გარდაიცვალა – ანუ როცა ჩათვალეს, რომ სახლს მამაკაცი პატრონი აღარ ჰყავდა, ეგრევე დაირეგისტრირეს ყველაფერი.
-ეს ძალიან ჰგავს ჩვენი დამფუძნებლის ოჯახის შემთხვევას სიღნაღში. თუმცა, თქვენთან სიტუაცია უფრო მწვავეა ფიზიკური უსაფრთხოების კუთხით. რა სახის ზეწოლას განიცდით ?
–ზეწოლა რბილი ნათქვამია. ეს არის ფსიქოლოგიური ტერორი. როგორც კი ჩავდივარ სოფელში, იწყება აგრესია. პირდაპირ მემუქრებიან : „აქ ფეხი არ დაადგა“, „ცოცხალი ვერ გახვალ“, „ეს ჩვენია და შეეშვი, თორემ ინანებ“. წარმოიდგინეთ, ქალი მარტო ვარ ამ ხროვის წინააღმდეგ.
იცით რა არის ყველაზე მტკივნეული ? ეს ხალხი წლების განმავლობაში ჩვენთან პურს ჭამდა. ახლა კი, როცა ჩემი ძმის საფლავი ჯერ კიდევ ახალია, ისინი ცდილობენ, ფსიქოლოგიურად გამტეხონ, რომ ხელი ჩავიქნიო და მემკვიდრეობაზე უარი ვთქვა. ეს უკვე აღარ არის მხოლოდ მიწის დავა, ეს არის ღირსების საკითხი. მათ ჰგონიათ, რომ რადგან ქალი ვარ და ზურგს უკან „კრიმინალური ავტორიტეტები“ ან „ჩაწყობილი“ მაღალჩინოსნები არ მიდგანან, გამთელავენ.
-თქვენ მიმართეთ სამართალდამცავ ორგანოებს. როგორი იყო პოლიციისა და პროკურატურის რეაქცია ? ჩვენ ვხედავთ, როგორ მუშაობს ( ან არ მუშაობს ) სიღნაღის პროკურორი ჯანგულაშვილი. წალენჯიხაში რა ხდება ?
-ამაზე მოგვიანებით, თუმცა ერთს ვიტყვი ზუგდიდის პროკურატურა სიღნაღის პროკურატურისგან განსხვავებით სამართლიანია.
-ჩვენ, ასევე დაგვიკავშირდა, ბატონი გიორგი კრაწაშვილი თითქმის მსგავსი პრობლემით. რამ გადაგაწყვეტინათ ჩვენთვის მოგემართათ და რას ელით მედიისგან, როცა სახელმწიფო დუმს ?
-სიმართლე გითხრათ, სასოწარკვეთილი ვიყავი. ვფიქრობდი, რომ ამ ქვეყანაში სამართალი უბრალოდ არ არსებობს. შემდეგ სოციალურ ქსელში შემხვდა თქვენი მასალები სიღნაღის პროკურატურაზე და ბატონი გიორგის ისტორია. მივხვდი, რომ ეს ერთი ლოკალური პრობლემა კი არა, სისტემური კიბოა.
დავინახე, რომ „GEO NEWS” არ ერიდება სახელებისა და გვარების დასახელებას. თქვენ არ გეშინიათ პროკურორების მხილება. ამიტომ გადავწყვიტე მომემართა, რადგან საჯაროობა დარჩა ჩემი ერთადერთი იარაღი.
მინდა ყველამ გაიგოს, რა ხდება სოფელ ლიაში. მინდა წალენჯიხის პოლიციამ და პროკურატურამ იგრძნონ, რომ მათ საქმიანობას ( უფრო სწორად, უმოქმედობას ) ვიღაც აკვირდება.
მე არ ვითხოვ სხვისას, არ ვითხოვ საჩუქარს. მე ვითხოვ ჩემი ძმის – სისხლის და ხორცის, იმ მიწას, რომელიც ჩვენმა წინაპრებმა დაგვიტოვეს.
-რა არის თქვენი გეგმა და რა გზავნილი გაქვთ იმ ადამიანების მიმართ, ვინც ახლა თქვენს საქმეს „თაროზე დებს“ ?
–ჩემი გეგმა ბრძოლაა. უკან დახევას არ ვაპირებ. თუ ადგილობრივი დონე არ იმუშავებს, მივმართავ გენერალურ პროკურატურას, რომელიც მეიმედება, საერთაშორისო ორგანიზაციებს, ხოლო იმ გამომძიებლებს და პროკურორებს, რომლებიც ჩემს საქმეს ბლოკავენ, ვეტყვი შემდეგს :
თქვენი დუმილი დანაშაულის თანამონაწილეობაა.
როცა ქალს ემუქრებიან და თქვენ თვალს ხუჭავთ, თქვენ ხართ მოძალადის მხარეს. დღეს შეიძლება მე ვარ მსხვერპლი, მაგრამ ხვალ შეიძლება თქვენი ოჯახის წევრს მოექცნენ ასე. მე არ გავჩერდები, სანამ გაყალბებული დოკუმენტები არ გაუქმდება და ჩემი ოჯახის საკუთრება არ აღდგება.
ეპილოგი :
დროა გავიღვიძოთ !
ქალბატონი ნინო სამუშიას, საქმე არ არის მხოლოდ ერთი სოფლის დავა. ეს არის ლაკმუსის ქაღალდი, რომელიც აჩვენებს, რამდენად დაუცველია საქართველოს მოქალაქე საკუთრების უფლებისა და პირადი უსაფრთხოების კუთხით, როცა საქმე ეხება ადგილობრივ კლანურ გარიგებებსა და სამართალდამცავთა ინერტულობას.
ისევე, როგორც სიღნაღში, პროკურორ მიშიკო ჯანგულაშვილის შემთხვევაში, სადაც ჩვენი დამფუძნებლის ოჯახის საქმე ჭიანურდება, წალენჯიხაშიც ვხედავთ იგივე ხელწერას – უმოქმედობა, როგორც სტრატეგია.
„GEO NEWS“ სრული პასუხისმგებლობით აცხადებს : ჩვენ არ მივცემთ საშუალებას წალენჯიხის სამართალდამცავ ორგანოებს, ეს საქმე მიჩქმალონ.
ჩვენ ვითხოვთ :
დაუყოვნებლივ დაიწყოს გამოძიება ნინო სამუშიასა და მისი ოჯახის მიმართ განხორციელებული მუქარის ფაქტებზე.
ჩატარდეს ექსპერტიზა 1990 – იანი წლების იმ დოკუმენტებზე, რომლითაც მეზობლებმა მიწები დაირეგისტრირეს.
გაეცეს პასუხი კითხვას : რატომ ჭიანურდება პროცესი და ვინ მფარველობს მოძალადეებს ?
ჩვენ მუშაობას განვაგრძობთ. ჩვენი კომპიუტერები და მიკროფონები ჩართულია. ქალბატონი ნინო, მარტო აღარ არის.
შემდეგი ნაბიჯი ჩვენი მკითხველისთვის : თუ თქვენც მსგავსი უსამართლობის მსხვერპლი ხართ, თუ თქვენს ქონებასაც ყალბი საბუთებით იტაცებენ და პროკურატურა დუმს, მოგვწერეთ. სიჩუმე დანაშაულია.
დაბოლოს, ჩვენ აუცილებლად დავუკავშირდებით პროკურატურას და შსს-ს კომენტარისთვის.
( გაგრძელება იქნება )
გიორგი კორძაძე, ირაკლი კერესელიძე
,,GEO NEWS”
